Scotland island

20 november de hele dag op Scotland island geweest. Wat een gaaf plekje is dat! We waren uitgenodigd door de moeder van Laura (van wie we het huis huren) en haar vriend. Karen en Michael. Michael is 71 en extreem fit. Altijd wedstrijden gezeild, gefietst, hardgelopen en sinds een jaar of 10 ook aan het kajakken. Karen is iets jonger en net zo fit 😊

Verzamelen in de haven van Newport en daar zijn we met hun speedbootje overgevaren. 
het eiland is eigenlijk 1 groot park op een heuvelachtig iets met rondom veel kleine strandjes en dan op de heuvel huizen. Zo ook dat van hen: eigen piertje, eigen strandje, eigen boathouse en dan bovenaan de trappen het huis. Een soort grote houten cabin met een aantal decks. Erg leuk! 
 

Henk werd meteen aan het werk gezet, tuin sproeien, kajak mee draaien enz. Na een kop thee en een laat ontbijt was t tijd om te sporten. Vanwege mijn nek geen goed idee om voor t eerst van mn leven in een kajak te stappen.

Dus zij kajakken en ik ben rond het hele eiland gelopen. Zó gaaf! Prachtige bloemen, mooie kleine strandjes en heel veel kaketoe’s. Die evenzoveel herrie maken en absoluut niet bang zijn. 
 

 
in totaal 4,5 km gelopen, heuvel op, heuvel af, langs de vloedlijn enz. Er wonen zo’n 1000 mensen in 300 huizen op Scotland island als ze er allemaal zouden zijn.  
Vrijwel tegelijk waren we weer terug bij t huis. Tijd voor de lunch! 

Heerlijk beneden aan t strandje in n zonnetje. Daarna alles even opgeruimd (de mannen alle vaarspullen en wij de rest) en praatje gemaakt. 
Beiden werken nog in de omgeving van Sydney (waar ze ook wonen) en ze hebben nog een ranch ergens in de buurt van Canberra. Ze hadden t een soort van druk 😂😂 
Wat zijn wij dan toch luilakken 😜

En toen waren we de mannen kwijt...lagen allebei ergens n dutje te doen. Het moment om een wijntje te drinken! Alles erg relaxed en het weer was uiteindelijk heerlijk. Begon koel en bewolkt, maar gaandeweg de middag trok het open en konden we lekker buiten zitten. 
Er kwam ook nog heel toevallig een vriend langs die bij hen in Sydney ging overnachten. Hup, de mannen met t bootje heen en weer om Mono (geen idee hoe hij echt heet) op te halen. 
Eenmaal terug gezellig zitten praten, Henk en Michael nog een mast van 1 van hun zeilbootjes verwisseld en toen was t alweer tijd voor t avondeten. 
 

Heerlijke verse prawns (2 kilo 😳, dat ging niet op) met aardappelsalade enz. In t avondzonnetje en met de start van de eerste zeilrace. Wat een luxe! 
 

En wat een gezelligheid om uiteindelijk 3 erg interessante mensen te ontmoeten. Veel gespreksonderwerpen, oprechte interesse en ook leerzaam. 
En toen was t tijd om terug te varen. Alles opruimen en hup met zn 5en in t bootje. Wat een luxe om zo een eilandje te kunnen bezoeken waar je normaliter niet komt. Als t lukt gaat Henk nog een keer met ze zeilen. Wie weet, n wedstrijdje om t eiland 😜

Er staan nog wat meer foto’s op de site en n video van Henk in de kajak. 
Veel kijk- en leesplezier!